ส่วนที่หนึ่ง

ระเบียบการเกี่ยวกับศีลศักดิ์สิทธิ์

 1076   พระศาสนจักรปรากฏแก่โลกเมื่อพระบิดาทรงหลั่งพระจิตเจ้าลงมาในวันเปนเตกอสเต^[1] พระพรของพระจิตเจ้าเริ่มต้นช่วงเวลาใหม่ใน “การเผยแสดงพระธรรมล้ำลึก” เป็นช่วงเวลาของพระศาสนจักร ซึ่งในช่วงเวลานี้พระคริสตเจ้าทรงทำให้งานไถ่กู้ของพระองค์เป็นปัจจุบันและถ่ายทอดต่อไปโดยทางพิธีกรรมของพระศาสนจักรที่ทรงสถาปนาไว้ “จนกว่าพระองค์จะเสด็จมา” (1 คร 11:26) ตลอดช่วงเวลาของพระศาสนจักรนี้  พระคริสตเจ้าทรงพระชนม์และทรงปฏิบัติงานในพระศาสนจักรและพร้อมกับพระศาสนจักรโดยวิธีใหม่ที่เหมาะกับช่วงเวลาใหม่นี้ พระองค์ทรงปฏิบัติงานอาศัยศีลศักดิ์สิทธิ์ ธรรมประเพณีร่วมกันทั้งในภาคตะวันออกและตะวันตกเรียกการปฏิบัตินี้ว่า “ระเบียบการเกี่ยวกับศีลศักดิ์สิทธิ์” ระเบียบการนี้ประกอบด้วยการถ่ายทอด (หรือ “แจกจ่าย”) ผลของพระธรรมล้ำลึกปัสกาของพระคริสตเจ้าในการประกอบพิธีกรรม “ศีลศักดิ์สิทธิ์” ของพระศาสนจักร

              เพราะเหตุนี้ ก่อนอื่นหมดจึงต้องอธิบายถึง “การแจกจ่ายศีลศักดิ์สิทธิ์” (บทที่หนึ่ง) โดยวิธีนี้ ธรรมชาติและเหตุผลสำคัญของการประกอบพิธีกรรมก็จะปรากฏชัดเจนยิ่งขึ้น (บทที่สอง)

^[1] Cf. Concilium Vaticanum II, Const. Sacrosanctum Concilium, 6: AAS 56 (1964) 100; Id. Const. dogm. Lumen gentium, 2:AAS 57 (1965) 6.