ทุกวันที่ 26 มิถุนายน  ถือเป็นวันต่อต้านยาเสพติด ผู้ใหญ่ส่วนมากคงตระหนักถึงภัยของยาเสพติด เราครูคำสอนและพ่อแม่ผู้ปกครองน่าจะรู้ประวัติความเป็นมา  จะได้ร่วมมือกันป้องกันภัยมาสู่เยาวชน  ลูกหลานของเรา  คนเดียวแก้ไม่ได้  แต่ร่วมมือกันก็เป็นไปได้

ในการประชุมนานาชาติว่าด้วยการใช้ยาในทางที่ผิด และการลักลอบใช้ยาเสพติด (International Conference on Drug Abuse and licit Trafficking) ซึ่งจัดขึ้นที่กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรีย ระหว่างวันที่ 17-26 มิถุนายน 2530 (ค.ศ. 1987) ที่ประชุมได้มีมติให้เสนอสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ  ขอให้กำหนดวันที่ 26 มิถุนายน ของทุกปีเป็น วันต่อต้านยาเสพติดโลก

โดยที่ประชุมสมัชชาใหญ่องค์การสหประชาชาติได้มีมติเห็นชอบตามข้อเสนอดังกล่าว  ในการประชุมเมื่อเดือนธันวาคม 2530 ซึ่งประเทศไทยหนึ่งในประเทศสมาชิกองค์การสหประชาชาติ  ได้แสดงเจตนารมณ์ในการป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดร่วมกับสมาชิกอื่นๆ ทั่วโลก

ประเทศไทยได้เผชิญกับปัญหายาเสพติดมาเป็นเวลาช้านาน รัฐบาลในแต่ละยุคได้ดำเนินการแก้ไขปัญหายาเสพติดมาตลอด  จนกระทั่งปี 2501 คณะปฏิวัติภายใต้การนำของจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ได้ออกประกาศคณะปฏิวัติฉบับที่ 37 ลงวันที่ 9 ธันวาคม 2501 ให้เลิกการสูบฝิ่นทั่วราชอาณาจักร หลังจากนั้นปี 2504 รัฐบาลได้จัดตั้ง คณะกรรมการปราบปรามยาเสพติดให้โทษ ใช้ชื่อว่า  ปปส.  ปัจจุบันพัฒนาเป็น คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด ชื่อย่อว่า ป.ป.ส. มีสำนักงาน ป.ป.ส. รับผิดชอบ และดำเนินงานตามมติของคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 14 มิถุนายน 2531  กำหนดให้วันที่ 26 มิถุนายน ของทุกปีเป็นวันต่อต้านยาเสพติด โดยเริ่มตั้งแต่ปี 2531 เป็นต้นมา