วันฉลองพระคริสตราชา หมายถึง  ฉลองฐานะกษัตริย์ของพระเยซูคริสตเจ้า เราให้เกียรติพระองค์เป็นกษัตริย์ กล่าวคือ ในประวัติศาสตร์แห่งความรอด ไม่มีเหตุการณ์พิเศษนี้ เราถวายเกียรติ “กษัตริย์” เพื่อสิ้นสุดปีพิธีกรรมของพระศาสนจักร

ในพันธสัญญาเดิม  มีกล่าวถึงฐานะกษัตริย์ของพระเมสสิยาห์แล้ว (1 พกษ 2: 1-10 ; สดด 2, 44 ; อสย 9: 6-7 ; อสค 34: 23 ; ยรม 23: 3-5) “พระอาณาจักรของเขาจะไม่มีสิ้นสุด” (ลก 1: 33) ทูตสวรรค์แจ้งข่าวดีเรื่องการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า พระองค์ทรงอำนาจทั้งในสวรรค์และบนแผ่นดิน  (เทียบ มธ 28: 10) พระองค์มีอำนาจ 3 ประการในการปกครอง  คือ ด้านกฎหมาย (นิติบัญญัติ) ด้านบริหารปกครอง  และด้านตุลาการศาล     กระนั้นก็ดี ในระหว่างชีวิตสาธารณะ  พระเยซูเจ้ามิได้ทรงอ้างถึงพระเมสสิยาห์ของชาวยิวปะปนกับความหวังภาษามนุษย์ และแรงบันดาลใจฝ่ายโลกียะ (เทียบ ลก 13: 31f ; 9: 7f ; มก 12: 13-17 ; ยน 6: 15)  พระองค์มิได้แย้งการแสดงความเชื่อของนาธานาแอล  “ท่านคือกษัตริย์แห่งอิสราเอล” แต่หันความสนใจไปสู่การเสด็จมาครั้งที่สองของบุตรมนุษย์ (ปารูเซีย – ยน 1: 49f) ครั้งเดียวที่พระองค์เสด็จอย่างสง่าเข้ากรุงเยรูซาเล็ม ตามคำทำนายของเศคาริยาห์ (9: 9) และยอมให้เรียกกษัตริย์แห่งอิสราเอล (ลก 19: 38 ; ยน 12: 13)  และที่สุด เมื่ออยู่ต่อหน้าปิลาต  พระองค์ตรัสว่า  “อาณาจักรของเรามิใช่โลกนี้” แม้ว่าจะอยู่ในโลกนี้ เป็นอาณาจักรแห่งความจริง ความศักดิ์สิทธิ์ พระหรรษทาน ทางด้านจิตวิญญาณ ความยุติธรรม ความรักและสันติสุข   เป็นอาณาจักรสำหรับทุกคนที่พระคริสตเจ้าทรงไถ่กู้  พระองค์เคยตรัสแก่นักบุญมาการิตา มารีย์ อาลาก๊อก “เราจะครองราชย์อาศัยพระหฤทัย”  ทำให้คำที่ปิลาตสั่งให้เขียนไว้เหนือกางเขนมีความหมาย คือ “INRI” เยซูชาวนาซาเร็ธ  กษัตริย์ของชาวยิว

วันฉลองพระคริสตราชาน่าจะเป็นวันเสด็จขึ้นสวรรค์ ที่ทรงประทับเบื้องขวาพระบิดา         รับสิริรุ่งโรจน์  อย่างไรก็ดี เป็นวันที่ 11 ธันวาคม ค.ศ. 1925  ปีศักดิ์สิทธิ์  สมเด็จพระสันตะปาปาปีอุส   ที่ 11 ได้ประกาศให้วันอาทิตย์สุดท้ายของเดือนตุลาคม  ฉลองพระคริสตราชา  เพื่อป้องกันความคิดผิดเรื่อง อเทวนิยม โลกียนิยม  และฆราวาสนิยม ในสมัยนั้นที่กำลังขยายความคิด  สมเด็จพระสันตะปาปาปอล ที่ 6  ใน ค.ศ. 1969 ได้ประกาศปรับปรุงปฏิทินพิธีกรรม  ให้เป็นวันอาทิตย์ก่อนเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้า กล่าวคือ วันอาทิตย์ที่ใกล้วันที่  30 พฤศจิกายน
 
การฉลองพระคริสตราชามิใช่ยอมให้พระองค์ปกครองวิญญาณแต่ละคนเท่านั้น แต่ว่าเหนือครอบครัว  สังคมและประเทศชาติ  ให้คำภาวนา  และกิจการต่างๆ ของเรา ทำให้อาณาจักรฝ่ายจิตได้รับการยอมรับแพร่หลาย ยืนยันว่า  พระคริสตเจ้าเป็นกษัตริย์พระผู้ไถ่ อาศัยพระโลหิตของพระองค์

พระสังฆราช วีระ อาภรณ์รัตน์
แปลจาก Saint Companions for each day,
Revised and updated by Ladislaus L. D’ SOVZA, 2007., p. 452-453.

Home