หนึ่งในบทภาวนาหลายบทในพระคัมภีร์ ผู้แต่งเพลงสดุดีขอร้องพระเจ้าให้ทรงแสดงทางที่ถูกต้องให้เขาเดิน และนำเขาไปสู่เส้นทางที่ราบเรียบ  ดูเหมือนจะเป็นการขอที่มากไปหรือไม่  เธอคงเคยเห็นเส้นทางที่ราบเรียบมากมาย ถนนสายต่างๆ ที่โล่ง  และแม้แต่ทางด่วนต่างๆ แต่สมมุติว่าทุกครั้งครอบครัวของเธอออกไปข้านอกด้วยการขับรถเก๋ง สิ่งแรดที่ต้องทำคือเตรียมว่าจะไปถนนสายใด  แต่ในสมัยของพระคัมภีร์  ผู้คนส่วนมากใช้การเดินไปยังที่ต่างๆ ดังนั้นถนนหรือเส้นทางที่ราบเรียบจึงมีน้อยมาก  ในความเป็นจริง  เมื่อนักเดินทางที่ใหญ่โตพร้อมที่จะออกเดินทาง  สิ่งแรกที่พวกเขาจะต้องกระทำคือส่งบรรดาผู้รับใช้ของเขาออกไปทำถนน ขุดเอาก้อนหินออก  ทำถนนให้เรียบเพื่อให้รถม้าของนักเดินทางสามารถแล่นไปตามเส้นทางที่เรียบ นี่คือสิ่งที่ผู้แต่งเพลงสดุดีวอนขอพระเจ้าให้ทรงกระทำเพื่อเขา คือแสดงให้เขาเห็นว่าทางใดที่เขาควรเดิน  และช่วยเขาขุดเอาก้อนหินต่างๆ ออกจากถนนแห่งชีวิตของเขา

เธอเคยขับรถหรือขี่จักรยานไปตามถนนที่เป็นหลุมเป็นบ่อหรือไม่ ไม่ใช่ง่ายเลยจริงไหม ลองนึกภาพว่าถ้าเธอต้องขับรถไปตามถนนที่เป็นหลุมเป็นบ่อ เป็นร่องและมีแต่ก้อนหินทุกแห่งอยู่เสมอจะเป็นอย่างไร ทีนี้ลองนึกภาพว่าถ้าเธอต้องเดินทางบน “ถนนชีวิต” โดยปราศจากความช่วยเหลือของพระเจ้าจะเป็นอย่างไร  ถ้าพระเจ้าไม่ทรงชี้หนทางที่จะไป ไม่ทรงช่วยเหลือในการขุดเอาก้อนหินและเศษขยะต่างๆ ออกไปจากหนทางของเธอ แน่นอนว่าเธอจะโดดเดี่ยวและหวาดกลัว
 

?อ่านเพลงสดุดี 27:11