เธอคิดว่าพระเยซูเจ้าเมื่อทรงมีพระชนมชีพอยู่ในโลกนี้ทรงกระทำสิ่งต่างๆ ให้เฉพาะผู้ใหญ่เท่านั้นหรือไม่  ไม่หรอก พระองค์ทรงชอบให้เด็กๆ มาหาพระองค์และฟังพระองค์ และครั้งหนึ่งพระองค์ทรงกระทำการรักษาเด็กผู้หญิงอายุ 12 ปี คนหนึ่งซึ่งป่วยมาก โดยพระองค์ทรงดำเนินไปที่บ้านของเธอ ครอบครัวของเธอกำลังร้องไห้และบอกพระเยซูเจ้าว่า ช้าเกินไปแล้ว  เพราะเด็กหญิงนั้นได้ตายไปแล้ว  แต่พระเยซูเจ้าทรงจับมือเด็กและตรัสว่า “หนูเอ๋ย จงลุกขึ้นเถิด” แล้วจิตของเด็กหญิงนั้นก็กลับมาและเธอก็ลุกขึ้น  และเธอทราบไหมว่าต่อจากนั้นพระองค์ทรงกระทำอะไร พระองค์ทรงบอกกับบิดามารดาของเด็กหญิงนั้นให้นำอาหารมาให้เธอรับประทาน  พระเยซูเจ้าต้องทรงทราบดีที่เดียวว่าเด็กอายุ 12 ปีนั้นหิวอยู่เสมอ?

เธอคิดว่าพระเยซูเจ้าทรงรักษาให้กับผู้ที่วอนอพระองค์เท่านั้นหรือ ในบางรั้งพระองค์ทรงกระทำเช่นนี้ แต่บางครั้งก็ไม่ใช่  เธอทราบไหว่าพระเยซูเจ้าทรงทราบว่าอะไรเป็นสิ่งดีที่สุดสำหรับแต่ละบุคคล  เธออาจจะสวดภาวนาเพื่อบุคคลที่เธอรักให้หายป่วยและอยู่กับเธอไปอีกนานๆ และพระเยซูเจ้าอาจจะตอบรับคำภาวนาของเธอ ดังเช่นที่พระองค์ทรงตอบรับคำวอนขอของบิดาซึ่งขอให้พระองค์ทรงช่วยบุตรสาวของเขาซึ่งอายุ 12 ปี  พระเยซูเจ้าทรงทราบว่า   ยังไม่ถึงเวลาที่เด็กหญิงผู้นี้จะต้องจากโลกนี้ไป  ดังนั้นพระองค์จึงนำชีวิตกลับคืนมาให้เธอ แต่ในบางครั้งพระเยซูเจ้าทรงทราบว่าถึงเวลาของผู้ป่วยบางคนซึ่งจะต้องจากโลกนี้ไป และไปสู่สวรรค์เพื่อมีความสุขอยู่กับพระองค์ นี่คือเพราะเหตุใดบางครั้งพระเยซูเจ้าทรงตอบรับคำภาวนาของเธอว่า “ไม่”  เพราะพระองค์ทรงทราบดีว่าเป็นสิ่งดีที่สุดสำหรับบุคคลนั้นๆ ดังนั้นเมื่อเธอสวดภาวนาให้บางคนที่เจ็บป่วย จงขอพระเยซูเจ้าให้ทรงช่วยบุคคลนั้นๆ  ด้วยวิธีใดก็ได้ที่ดีที่สุด  และพึงจำไว้ว่าแม้บุคคลที่เธอรักจากไปอยู่ในสวรรค์ พวกเขาก็ยังอยู่กับเธอเสมอในจิตใจ ดังที่พระเยซูเจ้าทรงอยู่กับเธอเสมอ
 

อ่านลูกา 8:40-42, 49-56