เธอเคยไปสวนแอปเปิ้ล  หรือฟาร์มขนาดเล็ก และเฝ้าดูผู้คนเก็บผลไม้หรือผักด้วยมือ ในปัจจุบันมีฟาร์มใหญ่ๆ  จำนวนมากซึ่งเก็บเกี่ยวด้วยเครื่องจักร ลองหวนกลับไปในสมัยพระคัมภีร์ ในสมัยนั้นไม่มีเครื่องจักร  ดังนั้นทุกอย่างต้องทำด้วยมือ  และเธอทราบไหมว่า  พระเจ้าทรงบอกกับประชาชนเรื่องการเก็บเกี่ยวว่าอย่างไร  พระองค์บอกพวกเขาว่า เมื่อท่านเก็บเกี่ยวผลผลิตจากแผ่นดินของท่าน ท่านจะต้องไม่เกี่ยวรวงข้าวที่ขอบนาจนหมด  แต่ให้ทิ้งไว้ให้คนยากจนหรือ “คนต่างด้าว”  ในปัจจุบันพระเจ้ามิได้ทรงหมายถึงมนุษย์ที่มาจากดาวเคราะห์ดวงอื่น  จะมาเก็บเกี่ยวรวงข้าวหรือผลองุ่น   แต่พระองค์ทรงหมายความถึงเป็นการดีที่จะแบ่งปันกัน  ย้อนกลับไปในสมัยก่อนนี้ผู้คนเดินเท้า ดังนั้นคนจนหรือผู้เดินทางจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งนั้นบ่อยครั้งต้องหาอาหารตามทุ่งนาเพื่อหา “ข้าที่เหลืออยู่” จากการเก็บเกี่ยว โดยหวังว่าจะมีบางสิ่งที่หลงเหลืออยู่เพื่อนำมาเป็นอาหาร

    
เมื่อเธอมีลูกอมหรือคุกกี้  เธอเคยแบ่งปันให้กับเพื่อนของเธอหรือไม่  หรือว่าเธอรับประทานคนเดียวจนหมด  จริงอยู่ในบางครั้งเป็นการยากที่จะแบ่งปัน  โดยเฉพาะเมื่อเป็นขนมที่เธอชอบ หรือเมื่อเธอรู้สึกหิวมาก แคนยากจนบางคน  ยากที่จะมีอาหารเพียงพอที่จะกิน  และไม่เคยมีสิ่งดีๆ เช่นขนมหวาน ลูกอม  หรือคุกกี้  ดังนั้นจึงจำเป็นที่จะต้องแบ่งปันให้กับพวกเขา  วันหนึ่งเมื่อเธอโตขึ้นทำงานมีเงินมากมาย เธอสามารถให้คนยากจนได้มากขึ้น  แม้แต่ในปัจจุบันเธอก็สามารถให้สิ่งเล็กๆ น้อยได้  เพียงแค่เงินบาทสองบาท รวมกับของคนอื่นๆ ที่เก็บรวบรวมก็จะมีเงินเพียงพอที่จะซื้อข้าวให้กับครอบครัวที่ยากจน   ดังนั้น จะเป็นคนใจกว้างและแบ่งปันสิ่งที่เธอมี  ตามแบบอย่างที่พระเจ้าทรงแบ่งปันสิ่งสร้างต่างๆ ให้เธอด้วยความใจกว้าง
 

?อ่านเลวีนิติ  19:9-10