เธอเคยขอคำแนะนำจากผู้อื่นหรือไม่   เธอได้กระทำตามคำแนะนำนั้นหรือเปล่า  พระคัมภีร์กล่าวว่า  “คนโง่เขลาคิดว่าความประพฤติของตนถูกต้อง แต่ผู้มีปรีชาย่อมฟังคำแนะนำของผู้อื่น”
เป็นบทกวีที่มีเสียงคล้องจองกันไม่ใช่หรือ เธออาจจะไม่รู้ว่าเธอสามารถพบบทกวีที่มีเสียงสัมผัสกับแบบนี้ในพระคัมภีร์ แท้จริงแล้วมันเกือบเป็นสิ่งที่พันรอบลิ้น ลองดูว่า เธอเองก็สามารถพูดได้ว่า “หนทางของคนโง่เขลาดูเหมือนว่าถูกต้องในสายตาของเขา  แต่ผู้ที่ฟังคำแนะนำเป็นคนฉลาด” ดูซิเธอสามารถเข้าใจเรื่องเหล่านี้ได้อย่างง่ายๆ ?

บางครั้งดูเหมือนว่าทุกคนที่เธอรู้จักต้องการที่จะให้คำแนะนำแก่เธอ พวกเขาต้องกาแสดงให้เธอเห็นว่าเธอควรทำการบ้านของเธออย่างไรจะได้ดีขึ้น บอกกับเธอว่าเมื่อใดที่เธอควรทำความสะอาดห้อง หรือให้ความเห็นว่าเธอควรเปลี่ยนโต๊ะที่ดีกว่านี้  บางครั้งดูเหมือนว่าพวกเขาไม่เคยหยุด  แต่เธอเคยคิดไหมว่าพวกเขาพยายามช่วยเธอ บางทีเธออาจจะได้เกรดดีขึ้น ถ้าเธอหันมาสนใจทำการบ้าน บางทีเธออาจจะพอใจห้องของเธอมากขึ้น ถ้าเธอไม่ต้องก้าวข้ามสิ่งต่างๆ เพื่อไปยังเตียงนอน  บางทีการรับฟังคำแนะนำจะเป็นการฉลาดมากกว่าสิ่งที่คนโง่มองว่าถูกต้อง
 

อ่าน สุภาษิต 12 :16